Makina më e madhe në botë, akseleratori Large Hadron Collider, do të fillojë punën sërish në selinë e CERN të Gjenevës në Zvicër, me anë të së cilës fizikanët po përpiqen të shpjegojnë materien e errët, pasi zbuluan grimcën Higgs. Kjo makinë okupon një tunel të tërë në kufirin franko-zviceran dhe është pajisur me magnete të reja, rreze më të fuqishme dhe një vakum më të ngushtë. Sipas CNN, përderisa ka miliarda protone nga një pako që kalojnë vetëtimthi në akselerator me ritëm prej 11 mijë herë brenda një sekonde, vetëm 20 ose 30 protone të një pakoje mund të përplasen, duke prodhuar efektin që mund të studiohet. E shkencëtarët duhet të monitorojnë të gjitha përplasjet çdo sekondë në periudha 12-orëshe. Materia e errët tani është një hipotezë – një materie që nuk shihet, por prezenca e së cilët vërehet nga efekti i saj në materien e vëzhgueshme, radiacionit dhe strukturës së universit. Besohet se përbën deri në 85% të gjithë materies universale.
Testohet motori i raketës së NASA-s
Motori më i madh në botë për raketa është vënë në provë sot për dy minuta gjatë një testimi në shtetin Utah, duke shënuar kështu një tjetër arritje në sistemin e ri të NASA-s për lëshimin e raketave në hapësirë. Raketa e re do të përdoret për të lëshuar në hapësirë mjete të reja të teknologjisë së ardhshme për eksplorime, si për shembull fluturimet drejt planetit Mars. Inxhinierët nga kompania kontraktuese e NASA-s Orbital ATK, që ndërtuar dhe testuan motorin, thanë se ishin të kënaqur me rezultatet. Fuqia e përftuar nga ky motor është e barabartë me 14 avionë Boeing të tipit 747 gjatë ngjitjes së avionit në ajër. Fluturimi i parë me këtë motor është parashikuar në vitin 2018 ndërkohë që udhëtimet e para me ekuipazh drejt hapësirës pritet të fillojnë në vitin 2021.
Truri më i vjetër në botë
Truri i paprekur i Epokës së Hekurit është gjetur para shtatë vjet në Nju Jork dhe shkencëtarët kanë arritur kohët e fundit për të gjetur se pse truri ishte ruajtur për aq gjatë Analiza tregoi se truri është rreth 2600 vjet i vjetër. Duke gjykuar nga lëndimet e identifikuara në rruaza, shkaku i vdekjes ishte një goditje e fortë në qafë, koka është prerë me një thikë të vogël, të mprehtë. Ekspertët nga Shoqata e Arkeologëve besojnë se truri është ruajtur në sajë të trupit pas vdekjes që u varros në tokën e një balte. Me qëllim të zhvillimit dekompozim kërkojnë ujë, oksigjen dhe temperatura të përshtatshme për efekte bakteriale. Edhe pse jashtë kafkës është shkatërruar në mënyrë normale, truri ka mbetur i paprekur për shkak të mungesës së oksigjenit. “Kjo është analiza më e detajuar e kryer ndonjëherë që të na lejohet në fund të marrim një ide se pse truri mbetët të ruhen për shumë kohë, pavarësisht nga indet e buta që moti janë ndare, thotë Sonia O’Connor, një arkeolog kryesor në Universitetin e Bradford. Analiza e dhëmbëve dhe kafkës tregojnë se personi në kohën e vdekjes, kishte ndërmjet 26 dhe 45 vjet.
