Ishte ende dhjetori 2015, kur CDU miratonte Merkelin me solidaritet. Minuta ovacionesh për politikën e saj ndaj refugjatëve. Por, nga ngjarjet e Kölnit është rritur rezistenca kundër saj.
Gjatë dimrit do duhej të ishte gati një plan veprimi për të rregulluar si ligjërisht, ashtu edhe nga ana organizative e politike ardhjen masive të refugjatëve në Gjermani, pra në një kohë kur refugjatët nuk do të vinin me 10.000 vetë në ditë. Motoja ishte: Të fitojmë kohë dhe të veprojmë kur të bjerë fluksi. Vërtet në Bavari tani vijnë rreth 3.000 vetë në ditë, pra rreth 100.000 vetë në muaj që iu shtohen 1,1 milionë refugjatëve që erdhën në vitin 2015, po t’i llogarisësh me një shifër në rritje, shifra e kalon edhe më shumë se 1 milionë refugjatë në vit. Llogari të tilla nuk bën vetëm qytetari i shqetësuar gjerman, për të cilin po flitet kaq shumë tani, llogari po bën edhe CDU-ja e Merkelit. “Nuk ka ku të shkojë më keq” kështu e vlerëson gjendjen në bazën e partisë, kreu i Shoqatës së CDU-së për Sipërmarrjet e Mesme, Carsten Linnenmann. Kundërshtarët e Merkelit tani nuk ndodhen tek opozita, por në kampin e vet.
Numri i refugjatëve rritet, preferenca për Merkelin bie
Edhe në popullsinë gjermane ka rënë besimi tek motoja optimiste e Merkelit “Ne ia dalim mbanë”. Për herë të parë më shumë se gjysma e gjermanëve (51%) janë të mendimit se “ne nuk ia dalim mbanë”, këtë e thonë sondazhet e televizionit publik gjerman, ARD. Vetëm 44% e mbështesin Merkelin. Ndërsa barometri politik i televizionit të dytë publik, ZDF bie më me shpejtësi për Merkelin. Rreth 60% e të anketuarve janë të mendimit se Gjermania nuk mund ta përballojë një numër kaq të lartë refugjatësh. Në dhjetor numri i atyre që ishin kundër kursit të Merkelit kapte vetëm shifrën 46%.
Garë me kohën
Por më shumë se kjo është rezistenca e vendeve të tjera të BE-së për të pranuar shpërndarjen e refugjatëve ajo që e vë nën presion gjithnjë e më të madh kancelaren gjermane. Vërtet kreu i fraksionit parlamentar të CDU-së, Volker Kauder e siguron shefen se asaj i jepet koha e nevojshme për negociata me partnerët europianë për gjetjen e një gjuhe të përbashkët në politikën ndaj refugjatëve, por negociatat kanë ngecur.
Edhe masat e tjera po vihen në veprim ngadalë. Paketa e dytë e azilit me procedura të përshpejtuara për njohjen e azilit, ende është e kontestuar, data e futjes në fuqi ende e pacaktuar. Po ashtu diskutohet edhe për një mbyllje të përkohshme të kufirit. Politikani i CDU-së për politikën e brendshme, Armin Schuster thotë se “më mirë duron një radhë të gjatë në kufirin gjermano-austriak se sa ngjarjet në Köln.”
Edhe praktika e dëbimit nuk po jep efektin e duhur. Vërtet që çdo i dyti refugjat njihet si azilant, por dëbimi ende bëhet sporadikisht. Po bëhet gjithnjë e më e qartë, thotë zëdhënësi i fraksionit të Unionit për ekonominë, Joachim Pfeiffer se ligji për azilin nuk është i përshtatshëm për t’i zgjidhur problemet sociale të botës. Madje edhe vendimi për të shtuar përgjimin me kamera në stacione merr kohë, kohë të cilën si Unioni ashtu edhe popullsia gjermane duket se janë gjithnjë e më pak të gatshëm t’ia ofrojnë kancelares.
Testimi më 26 janar
Që në takimin e parë të fraksionit në janar u fol ashpër. Me zë të lartë dhe emocionalisht. Merkelit i është kërkuar të korrigjojë kursin e saj. Duket se takimi ka qenë një tribunal kundër Merkelit. Nërkohë rebelët brenda fraksionit kanë shkruar edhe një letër që ndërkohë është nënshkruar prej 40 vetëve nga 310 gjithsej, e cila do t’i dorëzohet kancelares. Përmbajtja nuk është bërë publike – kaq luajalitet e pret Merkeli.
Por në takimin më 26 janar pritet raundi final për Merkelin. Sidomos nëse ajo nuk arrin sukses në konsultimet gjermano-turke më 22 janar, ku synohet të bindet Turqia për të frenuar dukshëm numrin e refgjatëve-. Por kjo do të plotësohet nëse BE ofron 3 miliardët e premtuara Turqisë si ndihmë në politikën ndaj refugjatëve. E me gjasë e ardhmja politike në vend e Merkelit mund të vendoset në Bosfor. / DW
