Në zemër të shkretëtirës së Nevadës, rreth 190 km nga Las Vegas, është një zonë për të cilën deri në vitin 2013 në hartat topografike, nuk ekziston asnjë detaj. Megjithatë, zona nuk është e braktisur, në mes të maleve dhe lumenjve te vegjël, nuk ekzistojnë rrugët, por bunkerët, ndërtesat dhe një pistë fluturimi ’10 kilometra e gjatë të bën të mendosh se kjo zonë është në aktivitet të plotë. Por edhe tani të dhënat për atë zonë ruhen top-sekret.
Zona është e pakalueshme dhe e ruajtur nga ushtarë të armatosur, hapësira ajrore e saj është më e mbrojtura në Shtetet e Bashkuara: kjo është Baza Ajrore e testimit bërthamor në Nellis, e njohur më mirë si Area 51 (Zona 51), emri i dhënë një pjesë themelore të bazës nga disa harta të vjetra qeveritare.
Në “Zonën 51, e cila është themeluar në vitin 1954, kompania Aeronautike Lockheed ka realizuar për llogari të Agjencisë Qendrore të Inteligjencës (CIA) aeroplanët dhe ende sot janë të dizajnuara dhe të përjetojnë disa prej avionëve më moderne amerikane, duke përfshirë bombardues Stealth dhe të tjera avion të pazakontë. Kjo zonë, ka qenë gjithmonë e fshehur në mister dhe në vitin 1994, Forcat Ajrore të Shteteve të Bashkuara e kanë mohuar ekzistencën. Por, sipas dëshmive të kohëve të fundit, jo të gjitha teknologjitë e provuara dhe teknikat janë amerikanë, disa teknika që punojnë atje: në fakt, vijnë nga hapësira. Pranimi i këtyre dëshmive i jep kredibilitet ‘hipotezës se UFO-t janë me origjinë jashtëtokësore. Në këtë shkrim, ne nuk do të mbajmë anën e njërës apo tjetrës hipotezë, por do t’iu paraqesim faktet, nga një shërbim i kryer nga sateliti.
Që nga krijimi i Zonës 51, janë rritur objekte e çuditshme që fluturojnë në qiell, edhe pse e mohuar rregullisht nga autoritetet. Derisa një ditë, ky fakt është konfirmuar, nga njëri prej teknikëve të bazës, i cili, për më tepër, foli në mënyrë të qartë për programet e studimit të teknologjive jashtëtokësore.
Robert “Bob” Lazar është një shkencëtar, i cili ka punuar në Nellis, me një kontratë për pesë muaj, duke filluar nga dhjetori i vitit 1998. Në deklaratën e tij të parë shpërthyese në TV, e cila daton në maj 1989, Lazar ka thënë se qeveria e SHBA, është e angazhuar në studimin e nëntë disqeve fluturuese, me objektivin për të zbuluar aplikimet e mundshme të teknologjisë aliene. Në nëntor, Llazari foli për një vend super sekret në Papoose Lake, i njohur si “S4″, ku aty do të mbahen avionët jashtëtokësorë. Pastaj zbuloi, se, ai ishte pjesë e stafit të 22 teknikëve për të zbuluar sistemet shtytëse tek disqet fluturuese.
Sipas deklaratave të bëra nga ai, S4 është një kompleks nëntokësor, që zë gjithë gjatësinë e tërë të një mali. Në fillim ai mendonte, se, do të punonte për të pasur pajisje shumë të avancuara për prodhim konvencional. Megjithatë, më pas ai është gjetur në një nga disqet fluturuese, ai e ka kuptuar se ajo ishte forma dhe madhësia e objekteve që vinin nga një botë e ndryshme nga e jona. Lazar, ka vënë re, se, nuk kishte asnjë shenjë të ndonjë bashkimi, as shenjë bulonash, objektet dhe strukturat ishin të rrumbullakosur pa tehe të mprehta, sikur ato të formoheshin prej dylli të shkrirë dhe të ftohur më pas.
Për të konfirmuar dyshimet e Llazarit, u shpërndanë dokumente teknike të informacionit, i cili përmbante një sasi të habitshme informacioni në lidhje me disqet fluturuese dhe madje edhe fotografitë e autopsive të qenieve të vogla gri, me kokat e mëdha tullace. Ai nuk është shprehur kurrë, se, ka parë jashtëtokësor në S4, por ka thënë, se, kishte vënë re diçka të çuditshme: duke kaluar në frontin e një dhome, ai pa dy burra me bluza të bardha, të cilët me fytyra të ulura poshtë, ishin duke folur me dikë me madhësi shumë të vogël.
Këto janë pa dyshim pretendime të pabesueshme, të cilat riprodhojnë një dilemë klasike për ”UFO-t”: Lazar ka qenë duke marrë frymëzim nga klishetë, disqet fluturuese dhe jashtëtokësorët, apo ato çfarë ai ka thënë duhet të konsiderohet si dëshmi e besueshme? Nuk ka dyshim, se, është shumë e vështirë për të ndarë një fakt nga produkti autentik i fantazisë. Në çdo rast, pretendimet e Lazar, kanë gjetur disa konfirmime. George Knapp, autori i intervistës, tha se ai kishte qenë i kontaktuar nga shumë dëshmitarë. Në veçanti, KNAPP ka marrë një deklaratë të regjistruar në videokasetë, e bërë nga një njeri, që ka drejtuar disa programe në Nellis AFB, sipas të cilit, që nga viti 1950, autoritetet amerikane kanë repertuar materiale të vërteta jashtëtokësore, si dhe qenie aliene.
Megjithatë, kjo dëshmi mund të vërtetohet vetëm pas vdekjes së personit, i cili e bëri atë. Dëshmitarët e tjerë refuzojnë të paraqiten në publik nga frika e pasojave. Pas një natë pritje, Norio Hayakaëa i Nippon TV, filmon një objekt nga jashtë Zonës 51, me një shpejtësi të pabesueshme dhe që kryen manovra të pamundura. Filmi është analizuar me kompjuter shumë të sofistikuar dhe rezultati ka bindur Hayakawa, se, ‘objekt’ nuk mund të jetë një avion konvencional. ” Një nga këto objekte u filmua edhe nga një ekuipazh i NBC.
Kush është ai, i cili pretendon, se, ka depërtuar në dhomën ku mbahen trupat e jashtëtokësorëve dhe ka mundur që të bëjë xhirime? Për fat të keq, fotot dhe filmat nuk janë e vetmja provë për ufologjine, pasi ato mund të jenë produkt i rremë i trilluar me programe të avancuara kompjuterike. Megjithatë nuk ka dyshim, se, diçka e pazakontë ndodh në shkretëtirën e Nevadës. Jim Gooall, shkrimtar dhe gazetar i specializuar në aviacion, argumenton se ka të paktën tetë “Projekte të zeza” në Zonën 51. Projektet e Zeza, janë super sekretet e SHBA-së, të tilla si bombarduesit B-2 Stealth, apo sondat e telekomanduara në mënyrë të shpejtë dhe të manovrueshme lehtë dhe ngatërruar si për disqe fluturuese. Goodall dyshon, se, ka edhe më tepër. Njëri prej avionëve në fjalë, fluturoi mbi Zonën 51, me një shpejtësi prej më shumë se 16.000 km në orë (rreth 13 herë më shpejtë se shpejtësia e zërit).
Gjatë viteve shumë njerëz janë përpjekur të hyjnë në Zonën 51 por pa sukses, duke qenë një zonë tejet e kufizuar, është e vështirë të afrohesh edhe në afërsi të perimetrit të bazës, çdokush që hyn është zbuluar menjëherë nga ushtria amerikane dhe është zhvendosur larg. Zona është mjaft e gjerë dhe e pakalueshme, kjo gjithashtu e bën të pamundur për të marrë fotografi të bazës pa u parë, por ata nuk ja kanë arritur qëllimit (të paktën pjesërisht). Disa vite më parë një ekip i studiuesve ka qëndruar në pritë për disa ditë pranë Nellis AFB. Emisioni “Voyager”, ka krijuar një dokumentar interesant në lidhje me këtë, unë nuk mund të postoj videon për arsye të të drejtave të autorit, por janë lehtësisht në dispozicion në net.
