Fundi i Ramazanit është një nga dy festimet kryesore në kalendarin islamik. Një ditë feste e quajtur Fitr Bajrami, në arabisht (Ajd) do të thotë diçka që kthehet dhe përsëritet çdo periudhë të caktuar kohe. Fjala eid, megjithatë, ka evoluar dhe sot domethënia është një festë. Fjala Fitr është rrënja e fjalës iftar (thyerja e agjërimit) dhe tregon fundin e muajit të agjërimit. Do të ishte gabim të supozojmë se ne, myslimanët, festojmë faktin se ata nuk duhet të agjërojnë, pasi myslimanët vërtet janë të trishtuar nga kalimi i muajit të Ramazanit. Realiteti është që myslimanët festojnë, sepse Allahu i ka lejuar ata të marrin pjesë në këtë muaj dhe të plotësojnë muajin e agjërimit dhe reflektimit shpirtëror. Myslimanët festojnë faktin se Allahu, në mëshirën dhe mençurinë e Tij të pafund, mund të pranojë veprat e tyre dhe t’i shpërblejë ato.
“Gjatë muajit të Ramazanit, Kur’ani u dërgua si udhërrëfyes për njerëzit me argumente të qarta të udhëzimit të vërtetë dhe si kriter (ndërmjet së drejtës dhe së gabuarës). Pra, ata prej jush që jetojnë për të parë atë muaj, duhet ta agjërojnë dhe kushdo që është i sëmurë ose në udhëtim, duhet të agjërojë të njëjtin numër ditësh të tjera. All-llahu dëshiron lehtësi e jo vështirësi për ju, në mënyrë që të plotësoni numrin e ditëve të kërkuara, ta madhëroni All-llahun për atë që Ai ju ka udhëzuar, falë Atij “, el-Bekare 2:185.
