U tremba kur nga ashensori më doli një plak i palarë,me pallto te rreckosur,këpucë te grisura sa i dukeshin gishtat dhe me një shall vrima vrima. M’u dhimbs,mendova se po shkonte derë më derë të lypte. Futa dorën në xhep e nxorra kuletën,por:
-Hahaha,mos u harxho!- më tha e më rrahu krahët.
U pataksa . Ishte…xha Llazi. Fqinji e miku im i mirë.
-Ç’të ka gjetur kështu? Të kanë grabitur,sulmuar,keqtrajtuar?
-Jo,jo,-më qetësoi. -Më bënë çunat ketë çrregullim.
-Cilët?
-Ekipi i tv. Më llangosi e më dreqosi dhe bashkë me ca shokë na çuan te bashkia. Atje në korridor,Lali Eri na përqafoi e na tha se do kalonim bashkë me të ditët me ngrica. Na dhanë ushqim e çaj. Sa i mbaruam iku ai,morëm pagesën dhe ja,erdha. Rrobat t’i kemi falur ,më thanë. Hahaha,do trembet gruaja.
Nuk më gënjeu. Për dy ditë rresht më mbiu në sy në çdo televizion xha Llazi endacak e Lali Eri zemërmadh…
Nga Agim Xhafka
