Nga Ylli Dylgjeri –
Mu kujtua edhe një herë historia e Bazës Ushtarake në Pasha Liman. Vite të shkuara…
U dha gadishmëri. Socialimperializmi ishte në Adriatik. Po hynte në ujrat tona…U ndezën motorët e xhipave, vipave dhe rripave. Vetëm kinezi Çu që ndizte Radarin nuk dukej gjëkundi.
Komandati i Bazes urdhëron: Çu-ja të hapë urgjent Radarin. Është Urdhër! Por…në vend të Çu-së vjen Li, nxënësi i Tij.
Li, sapo kish filluar të fliste në shqip.
Dialog
Komandanti i Bazës:
Ku është Çu?
Li-ja: Çu, sëmurëë…
Komandanti: Çar ka?
Li-ja: barku dhemb. Mut s’ka!
Komandanti me dhimbjen e Çusë në shpirt, sqaron vartësit: Të shkojë Li, Çu është kaps.
Ja ç’të bëjnë kinezët…të lenë dhe pa gadishmëri…
