Selimllari tha se dy djem e kishin ndaluar dhe një prej tyre e kishte goditur në fytyrë dhe kishte tentuar ta çonte në cepin e një pallati, por ajo kishte reaguar dhe e kishte goditur
Valbona Selimllari ishte e ftuara e radhës mbrëmjen e sotme në emisionin “Xing me Ermalin” në Tv Klan. Ndryshe nga ç’jemi mësuar ta shikojmë në ekran si një figurë paqësore dhe të qeshur, ajo tregoi një tjetër anë të saj. Vite më parë, në 1997-ën kur vendi ishte përfshirë nga trazirat, siç tregoi ish-missi ka rrahur një djalë. Selimllari tha se dy djem e kishin ndaluar dhe një prej tyre e kishte goditur në fytyrë dhe kishte tentuar ta çonte në cepin e një pallati, por ajo kishte reaguar dhe e kishte goditur.
Ermal Mamaqi: Ti je një figurë paqësore, a është kjo një fasadë apo brenda teje fshihet një përbindësh? Valbona a bëhesh ndonjëherë me nerva?
Valbona Selimllari: Nuk jemi perfektë në këtë botë, kemi gabime plot, por sigurisht nuk i tregojmë të gjitha sepse kemi qejf të tregojmë vetëm të mirat. Unë bëhem nevrike dhe shumë madje.
Ermal Mamaqi: Na trego ndonjë rast. Se kur përfytyron një sherr me ty duket i çuditshëm.
Valbona Selimllari: Në fakt unë kam jetuar në kohën kur kishte shumë trazira në Tiranë, nga 1994-97 dhe 1997 ka qenë kulmi. Ka pasur situata të tmerrshme, shpesh djemtë ngacmonin vajzat, kanë ndodhur përdhunime, vjedhje dhe raste të dhimbshme. Më ka ndodhur edhe mua dhe do tregoj një rast. Po kthehesha nga teatri dhe në rrugë më dolën dy djem. Njëri prej tyre më pyet: Si e ke emrin? Dhe unë iu ktheva: Ç’të duhet ty. Ishte errësirë dhe nuk më njohu. Më qëlloi me grusht në fytyrë dhe në një moment mu errën sytë. Për fatin tim të mirë unë kam qenë gjimnaste dhe krahët i kam të fuqishëm. Në një moment u përmenda, e lashë të më çonte tek cepi i pallatit sepse ai nuk donte ta bënte në rrugë atë gjë që kishte ndër mend të bënte. Mbaj mend që i thash: “Më vjen keq, por të ka qëlluar me njeriun e gabuar”. Dhe se çfarë kam bërë, e në ç’formë e kam rrahur nuk e di, por e kisha vënë poshtë këmbëve të mia. I kisha vënë gjunjët tek kurrizi dhe e mbaja që të mos ikte. Në një moment dëgjova që po vinin njerëz, shkëpus vëmendjen dhe ai gjeti rast që u lirua dhe iku. Më mbeti xhupi dhe çelësat e tij në dorë. E kam pritur fshehur tek shkalla deri në 3 të mëngjesit me idenë që do kthehej të merrte çelësat, por për fatin e tij të mirë nuk u kthye. Ndryshe do kishte “ngrënë” një dru të mirë dhe do kishte përfunduar në burg. Ajo që më shqetëson në këtë rast është se nëse do ishte një vajzë që nuk do të kishte fuqinë time. Unë në përgjithësi jam vajzë e guximshme, sportiste dhe kisha guxim të madh.
Marrë nga Tvklan
