Nga Michela Venturi
Përshëndetje zoti President Conte
Unë jam një infermiere 39-vjeçare dhe aktualisht punoj në repartin pozitiv kovid të Spitalit Senigallia. Kohët e fundit kam mbaruar ndërrimin e natës që kam kaluar me pacientët e mi, fatkeqësisht të infektuar nga ky virus i mallkuar. Ju e dini zoti President Conte, unë lexova draftin e dekretit të lëshuar në këto ditë për t’u marrë me këtë emergjencë maksimale dhe u mahnita shumë nga pjesa e primit prej 100 eurosh për punonjësit e shëndetit, 100 euro pa taksë. Ju e dini zoti President Conte, unë ju falënderoj juve dhe Qeverinë për gjithçka, por dëshiroj t’ju them se unë nuk i dua ato … ..
JO JO vërtet duke ju falënderuar shumë, por unë nuk i dua ato 100 euri. Ju e dini zoti President Conte, turnet e mia kalojnë nga 7 në 10 orë. Ju e dini zoti President Conte, megjithëse popullata e Senigallias vazhdon të na sjellë dhurata të kuzhinës për të na falënderuar, unë, gjatë ndërrimeve të mia, NUK KAM pi dhe nuk HA, sepse kam frikë se me një gjest të vetëm të gabuar dhe të bërë në një moment të vogël shpërqendrimi, mundë të infektoj vetendhe rrjedhimisht infektojnë njerëz të tjerë të këtij kombi.
Kështu që, çdo herë, unë kam një rënie të sheqerit dhe presionit, por unë ende qëndroj në këmbë për të bërë punën time dhe nuk pushoj. Ju e dini zoti President Conte, gjatë turneve të mia nuk shkoj në banjë sepse kam frikë se me një gjest të vetëm të gabuar dhe të bërë në një moment të vogël shpërqendrimi të shkaktuar nga lodhja në punë dhe mungesa e ujit dhe ushqimit, unë mund të infektohem dhe rrjedhimisht të infektoj të tjerët njerëz të këtij kombi. Kështu që, çdo herë, më vjen disa pika shurup dhe lahem me pantallona të shkurtra, por unë akoma ngrihem të bëj punën time dhe nuk heq dorë.
Përshtati në shqip: standard.al
