Në vitet 1940, një burrë u ngrit në këmbë për Amerikën. Një njëri, që kishte autoritetin dhe kuptimin historik të asaj që po ndodhte në vendin e tij. Ronald Reagan ndryshoi rrjedhën e kombit tonë. Ai ishte një forcë e natyrës. Reagan u cilesua si “batalioni njeri”, një person i shkatërruar nga ekuipazhi, i cili mundi komunizmin në Amerikë.
Aktualisht jemi “rrethuar nga subversivët të cilët nuk kanë kufij tradicionalë dhe moralë dhe janë të gatshëm të praktikojnë mashtrime, madje edhe dhunë për të çuar më tej kauzën e tyre ideologjike”. Kjo deklaratë e Dinesh D’Souza ishte në lidhje me vitet e Ronald Reagan në Hollyëood. Është po aq e rëndësishme sot, sa ishte në vitet 1940.
Shumë nuk e kuptojnë se në vitet 1940, Hollywood ishte një vatër për Partinë Komuniste Amerike. Depërtimi i tyre ishte një nga arsyet që Ronald Reagan u shndërrua nga një “zemër me gjak liberal” në një gjigant konservator.
Përqafimi kryesor i Marksizmit kulturor që shohim në Amerikë kaq të përhapur sot filloi të zërë rrënjë në vitet ’30. Ishin kultura, artet dhe arsimi që Marksi dhe diktatori rus Vladimir Lenin i kuptuan si mënyrat për të manipuluar mendjet dhe zemrat. Ata zëvendësuan vlerat fetare Judeo-Kristiane, përmirësimin e vetvetes, me një “fe të re” të pabesë. Një fe e kolektivit, që është manipuluar nga propaganduesit, njësoj si Senatori Sen Bernie Sanders (I-VT) I cili ka bashkëvepruar një kategori të njerëzvë me famë dhe me rininë.
Kjo ndodhi për disa arsye, njëra prej të cilave është ende ajo që drejton shumë nga elita e sotme e Hollivudit. Në një intervistë, aktori Sterling Hayden tregon udhëtimin e tij në vendet komuniste. Ai thotë se ishte ndjerë në lloj faji. Faji që të fitonte shumë para dhe nga një ndjenjë që ai dëshironte të bënte diçka për botën. Mjeti për këtë ishte lëvizja Antifashiste e organizuar nga partia komuniste dhe punëtorët e botës. Në vitet 1940, pati një luftë midis dy sindikatave. Aleanca Ndërkombëtare e Punonjësve të Skenës Teatrale (IATSE), e cila kishte qenë që nga themelimi i saj në 1893, dhe Konferenca e sapoformuar e udhëhequr nga komunistët e Sindikatave të Studio (CSU)
Ishte ajo kohë që Ronald Reagan kuptoi se marksistët kishin modele për Amerikën. Ky ishte viti transformues për Reagan, ku ai kaloi nga një liberal me zemër, në një konservator I pamposhtur. Reagan kuptoi qartë se antifashistët ishin si fashistët. Ata nuk do të pranonin asnjë mendim ndryshe nga agjenda e tyre. Si radikalët sot, duke e quajtur veten ANTIFA. Hipokrizi absurde. Ata duhet të quhen Profasci.
Komunistët i ushqyen yjet e Hollivudit. Dhe ata e hëngrën. Pavarësisht se panë mbretërinë e vdekjes të Joseph Stalinit, nga uria e detyruar për miliona njerëz, në ekzekutime masive, elita e Hollivudit bëri sytë qorr ndaj së vërtetës. Në 1946 pati një takim në shtëpinë e Ida Lupino. Lupino nuk ishte komuniste por huazoi shtëpinë e saj për një takim të elitave të Hollivudit. Këto elita u përdorën nga e majta, ashtu si sot. Aktori Ëilliam Holden i tha Reagan në lidhje me këtë takim. Shkuan të dy.
Tani imagjinoni Ronald Reagan të ulur nw atw vend, duke dëgjuar agjitatorët e majtë që shpifnin me propagandën e tyre, duke ditur se çfarë ishte e vërteta. Disa herë gjatë mbrëmjes, Reagan, luani i ri, dëshironte të ngrihejj dhe të shpjegonte të vërtetën para turmës. Por ai u mbajt nga Holden, i cili priti në momentin e duhur. Më në fund, Holden tha të çohet. Reagani u ngrit në këmbë dhe filloi të flasë. Të majtët fashistë filluan të bërtisnin që të ulej. Ishte aktori John Garfield ai që tha “le të flasë! Ai meriton të dëgjohet! ”
Reagan vazhdoi të flasë, ndërsa John Garfield u sha nga pas shpine nga aktori Hoëard Da Silva. U zhvilluan dhe takime të tjera të ngjashme, ku Sterling Hayden pa qartë fuqinë e Ronald Reagan. Për të kuptuar atë që po shohim sot, duhet të kuptojmë se Ronald Reagan u përball me të njëjtët radikalë të dhunshëm 70 vjet më parë. Ndryshimi është se Reagani hyri në barkun e bishës. Dhe sot nuk ka njeri që do të sfidojë elitën e Hollivudit sepse për ta bërë këtë; duhet të jesh më i aftë se ata. Dhe atëherë ekzistonte frika nga kërcënimet, humbja e punës prej tyre dhe e të ardhurave ose rreziku i jetës.
Asokohe kishte kërcënime për jetën e Reaganit. Atij iu dha mbrojtje. A e kuptoni ashtu si sot marksisti përdor shantazhin për dhunë, dhunën, racizmin dhe gënjeshtrat për të gjunjëzuar elitat e Hollivudit? Dallimi është se Reagan refuzoi
të gjunjëzohet. Dhe shumica e Hollyëood e urrenin atë pikërisht për këtë qëndrim. Sot ne nuk kemi dikë që e kupton si Reagan Marksizmin Kulturor. Shumica nuk e dinë se çfarë është. Ndërkohë, të majtët e marksizmit kulturor, nga Këneta e Uashingtonit, akademitë dhe mediat kryesore, duke e shndërruar ngadalë civilizimin perëndimor në një kulturë dhe një makth ekonomik Marksist.
Ne jemi dëshmitarë të sulmit të tyre të pamëshirshëm ndaj çdo institucioni të Kulturës Perëndimore, shkollave, letërsisë, artit, filmit, botëkuptimit judeo-kristian, çdo tradite, martesës, bërthames së familjes, moralit, seksit, sovranitetit kombëtar, etj. Ajo që ne po përjetojmë sot ka qenë duke punuar për dekada. Dhe Partia Republikane e la të ndodhë. Ka te drejte GOP, i cili duhej të ishte inspirues për Amerikën, përkundrazi ishin të vetëkënaqur. Kur do flasin me guxim republikanët e zgjedhur, duke inkuadruar argumentin kundër këtij pushtimi aktual marksist? Padyshim, ka radio dhe tv deri që bëjnë diçka. Por askush nuk mund të ngulë gjilpërën, ashtu siç ishte në gjendje Ronald Reagan. E majta po fiton luftën e kulturës sepse do të gënjejnë, mashtrojnë dhe vjedhin për të marrë atë që dëshirojnë. Po, ne kemi Donald Trump. Por edhe ai nuk flet plotësisht duke shpjeguar në atë mënyrë si bëri Reagan, në lidhje me kërcënimin marksist me të cilin po përballet kombi ynë. Ai duhet të bëjë më shumë sepse GOP (Partia Republikane) është përgjithësisht e pafuqishme.
Unë shkrova një artikull në Breitbart ditën kur fitoi Trump. Unë thashë se sfida më e madhe për Amerikën ishte e shkruar në fjalën e lamtumirës së Reagan. Ai foli për një “patriotizëm të ditur”. Unë kam gjashtë fëmijë në katër dekada. Kam parë në vetë sesi arsimimi dhe kultura janë rrëmbyer, si fëmijët e mi janë kthyer në shtëpi me libra shkollorë që janë transformuar dhe zverdhur nga grupi radikal i Bill Ayers në arsim.
Amerika është nën rrethim. Ka forca që veprojnë në shoqërinë tonë, qeverinë dhe kulturën popullore, të huaj dhe vendase, që po shkatërrojnë themelin tonë. Themeli i një kombi është i ndërtuar mbi të kaluarën e tij. Ne po shohim një përmbysje të qëllimshme shkatrrimtare të vendit tonë dhe ka shumë pak zëra që i flasin popullit amerikan për të dhe rreziqet me të cilat përballemi. Shkatërrimi i historisë sonë duhet të ndalet. Ne kemi një Kongres plot me radikalë që kanë për qëlllim vetëm të shkatërrojnë themelet tona. Kemi një koorparatë të madhe mediatike që është krahu propagandistik i së majtës Progresive Marksiste dhe Partisë Demokrate. Ne duhet të kemi një parti të fortë dhe jo një opozitë të dobët sin ë House (Dhoma e ulët e Kongresit), një grup të pafuqishëm, gjaku i të cilit është shndërruar dhe është kthyer në xhelatinë.
Ne nuk duhet të qëndrojmë indiferentë dhe duke lënë që pjesët dhe vlerat tona të bien copa copa, aty ku munden. Unë e kuptoj dhe mbështes Presidentin Trump, por ai duhet të flasë me popullin Amerikan në mënyrën si bëri Ronald Reagan. Ndërsa përfaqësuesve të Partisë Republikane dua t’i them, ikni nga skena ose filloni të flisni. Ju e keni lënë këtë komb në dorë të Pelosit dhe bandës së saj të përcaktojnë këtë moment.
Ronald Reagan nuk u gjunjëzua. Dhe as unë nuk do ta bëj.
Autori i shkrimit, Robert Davi, është një aktor i njohur dhe ka luajtur mbi 15 filma. Drejtues emisionesh radiofonike. Gjithashtu ka marrë pjesë në shumë seriale ndër më të njohurit edhe për shqiptarët janë CSI, West Wing dhe L.A. Law. Ai është një përkrahës i palëkundur i idealeve konservatore. Pikërisht për këtë qëndrim të pandryshueshëm të tij është mënjanuar nga Hollywood për të qënë pjesë e filmave që prodhohen nga kompanitë e propagandës së majtë.
Pergatitti: Dritan Kaba
