Nga Ola Xama:
Marrëveshja e bashkëpunimit për depozitimin e dherave mes koncesionarit të Sharrës dhe tre agjencive në varësi të Bashkisë së Tiranës është forma më flagrante se si dhunohen ligjet në Shqipëri. Ligji për koncesionet dhe partneritetin publik privat përcakton qartë se kush ka kompenteca për të lidhur shtesa të kontratës koncesionare ose marrëveshje: vetëm Autoriteti Kontraktor.
Në marrëveshjen e lidhur mes tre drejtorëve të bashkisë dhe Integrtaed Energy Bv Spv nuk citohet asnjë bazë ligjore, sepse kontrata nuk ka asnjë bazë ligjore. Drejtorët kanë dalë jashtë kompetencave që i njeh ligji dhe kanë nënshkruar një marrëveshje pa patur asnjë të drejtë ta bëjnë këtë!
Kush u kërkoi atyre t’i japin treg një firme private? Përse kur Bashkia Tiranë kishte përfaqësuesit e saj në Komisionin e Dhënies së Koncesionit nuk kërkoi që në planin e të ardhurave të koncesionarit të përfshiheshin dhe dherat? Kur e konstatoi këtë mangësi, përse nuk i kërkoi Autoritetit Kontraktor rinegocimin e kontratës dhe reflektimin e termave financiare të saj?
Ligji për koncesionet e përcakton qartë se shtesat e kontratave nuk duhet të dalin mbi dokumentat bazë të tenderit, ku pikat kryesore janë vlera e kontratës, kohëzgjatja kohore (jo më shumë se 35 vjet) dhe plani financiar. A ndryshuan këta tregues pas marrëveshjes për depozitimin e dherave dhe inerteve? A u shtuan të ardhurat për koncesionarin? Përse nuk u reflektuan në tarifën e depozitimit të mbetjeve të ardhurat shtesë? Nëse nuk u zgjodh ky variant, përse nuk u negocua kontrata dhe të ardhurat që dalin mbi skenarin bazë të ndaheshin përgjysëm me shtetin? A e ka lexuar njeri që marrëveshja është pa afat kohor, nocion që nuk e njeh as Kodi Civil?
Për mua kjo kontrata është ‘letër bakalli’ dhe kush e zbaton, nuk zbaton por shkel ligjin. Veprimi i parë i prokurorisë duhet të ishte pezullimi i saj dhe hetimi i personave që e kanë nënshkruar. Të tre ata drejtues dhe personi që i ka bërë bashkë, kanë çuar para te një firmë private pa patur asnjë të drejtë dhe duke shkaktuar dëm ekonomik për palën e shtetit dhe publikut. E gjithë kjo jo në kurriz të ndërtuesve, por publikes. Në fund paratë e dherave paguhen te çmimi i shtëpive që rritet pafundësisht.
Rastet që janë publikuar pastaj që disa kompani përjashtohen nga tarifa e dherave sepse ashtu kërkojnë përfaqësuesit e Bashkisë dhe bëjnë kleringje me apartamente, zbardh të gjithë panoramën se nuk bëhet fjalë për padituri të ligjit, por keqpërdorim të tij për përfitime të paligjshme.
Faktet e pakundërshtueshme që drejtësia duhet të shohë janë dy qëndrimet e kundërta të Bashkisë Tiranë: kur i shtohen para koncesionarit sillet si Autoritet Kontraktor dhe kur duhet të marrë masa ndaj tij për inceneratorin që nuk ekziston thotë nuk e kam këtë rol!
