Janë të tmerrshme, drithëruese dhetë trishta rrëfimet që vijnë nga mjekët që janë në vijën e parë të betejës kundër koronavirusit. E atyre u duhet të luftojnë për të përballuar presionet e punës, jetën familjare dhe panikun pas lajmeve të këqija.
“Të afërmve, ne u japim lajmet e vdekjeve përmes telefonit. Unë u detyrova t’i transmetoj lajmin dy fëmijëve të një pacienti që jetojnë shumë larg njëri-tjetrit. Ata as nuk mund të takohen së bashku. Pacientët vdesin vetëm dhe më pas dërgohen në një morg të mbështjellë me një carcaf me dezinfektues. Ne mjekët vazhdojmë, duhet, por tashmë jemi afër kolapsit psikologjik për shkak të lodhjes, ankthit, dhe sepse po humbasim miq të ngushtë”.
Kjo është vetëm një pjesë e rrëfimit të një mjeke italiane me inicialet L.B, e cila thotë se nga frika që ka, “kam prerë shumë shkurt flokët që i kisha të gjatë dhe i shoh fëmijët e mi përmes maskës”.
Kirurgia, një nëne 50-vjeçare, e dy fëmijëve, që punon në spitalin Treviglio në provincën Bergamo, pjesë e rajonit të Lombardisë të shkatërruar nga pandemia e koronavirusit, u intervistua nga gazeta italiane Corriere della Sera.
“Kur jam gati të kthehem në shtëpi, i them burrit tim që t’i mbajë fëmijët larg. Shkoj në banjë, hedh gjithçka të lahet. Qëndroj në dush për 40 minuta. Pastaj vë përsëri maskën dhe, në çdo rast, i mbaj fëmijët larg. Kam shkurtuar flokët për të mos marrë asgjë në shtëpi, sa të mundem”.
Ajo tregon me mërzi momentet kur gjendja e pacientëve rëndohet:
“Pacienti pëson arrest respirator, ti i bën masazh kardiak sepse jo, si mjek ti nuk mund ta lësh atë të vdesë, ai të shikon. Dhe kur duhet ta intubosh, ke tubin por nuk ke ventilator. Pra, çfarë bën? Pacienti të shikon”, thotë mjekja.
Në atë moment, shkruan Corriere, mjeku nuk është tjetër vetëm dy duar që shtypin në mënyrë të dëshpëruar në gjoks ose futin një tub poshtë një fyti (kur të munden). Mjeku bëhet ura e vetme midis pacientit dhe botës së jashtme.
Burrat dhe gratë, fëmijët dhe nipërit presin lajme.
“Pacienti e di se çfarë po ndodh, ti ia lexoni atë në sy.
“Thuaj gruas time që e dua shumë” ose “Dërgo urime për mbesën time të porsalindur që nuk munda dot ta shihja”, të thonë ata në frymën e fundit, përmes syve., thotë mjekja
“Ne dërgojmë mesazhe që anëtarët e familjes na japin në telefon, por kartat që ata sjellin dhe vizatimet nga nipërit dhe mbesat qëndrojnë jashtë”, vijon ajo.
Doktoresha e përfundon intervistën e saj me Corriere della Sera ndërsa pret rezultatet e dy burrave, të dy të lindur në 1973.
Arrijnë rezultatet: një është pozitiv, një është negativ.
“Jam e lumtur, gjysmë e lumtur”, thotë ajo./PANORAMA
