Gjashtë muajt e ardhshëm janë shumë kritikë. Nëse Evropa arrin të reduktojë kërkesën, do të mund të vërtetojë se është më elastike nga sa besohet , por gjithashtu do të arrijë të provojë se mund të jetojë pa gazin rus.
Mediat e huaja sjellin një analizë situatës së rritjes së çmimeve si edhe të krizës energjetike.
Rreth 30% e furnizimeve me gaz për Bashkimin Evropian dhe Britaninë vinte nga Rusia.
Por këto eksporte tashmë janë ulur me 75%. Nëse Moska i ndërpret plotësisht, shtrohet pyetja se a duhet evropianët të kenë frikë se do të “ngrijnë” në dimër siç ka kërcënuar pala ruse?
Sipas Financial Times, kjo pothuajse me siguri nuk do të ndodhë.
Në fakt, duket se Evropa tani është shumë më e aftë për të përballuar situatën nga sa e kishin menduar edhe më pesimistët.
Pjesa më e madhe e kërkesës për gaz në Evropë është për ngrohje. Nëse evropianët i ulin temperaturat në shtëpitë e tyre me një mesatare prej 3 gradë Celsius që është 19 gradë në dimër, ata do të shohin një ndryshim të madh.
Agjencia Ndërkombëtare e Energjisë vlerësoi në një raport në mars se një ulje me një gradë Celsius në termostat mund të çojë në kursimin e 10 miliardë metra kub gaz në BE dhe Britani.
Pra, le të shqyrtojmë efektin që do të kishte një ulje prej 3 pikësh, duke u fokusuar në të dhëna të detajuara nga nëntë vende evropiane: Gjermania, Britania, Franca, Italia, Belgjika, Holanda, Austria, Republika Çeke dhe Sllovakia.
Në vitin 2021, këto vende përbënin 69% të kërkesës në BE dhe Mbretërine e Bashkuar.
Rritja e importeve të gazit natyror të lëngshëm (LNG) dhe zhvendosja e industrisë drejt përdorimit më të madh të naftës kanë reduktuar në masë të madhe mungesën e shkaktuar nga humbja e furnizimeve ruse.
Një ulje në një mesatare prej 19 gradë Celsius në termostate do të zgjidhte dy të tretat e problemit të deficitit të mbetur për këto nëntë vende.
Për më tepër, nëse shoqërohet me një ulje prej 5% të përdorimit të energjisë elektrike e cila mund të arrihet duke fikur dritat në hapësirat dhe ndërtesat e papërdorura, ky deficit do të zhdukej tërësisht.
Por sa e vështirë do të jetë ulja e temperaturës së brendshme me 3 gradë?
Do të kërkonte vetëm temperatura që arrijnë 22 gradë për të rënë në nivelet e parë përsëri në historinë e fundit.
Një studim i vitit 1982 zbuloi se temperatura mesatare e brendshme në MB ishte rreth 16 gradë Celsius në vitin 1978.
Një studim tjetër i vitit 1996 nga Departamenti i Mjedisit, Transportit dhe Rajoneve të MB zbuloi se temperaturat e brendshme ishin rreth 18 gradë gjatë dimrit.
Rrjedhimisht, 19 gradë Celsius nuk është një çmim i madh për t’u paguar, duke pasur parasysh atë që është në lojë për shkak të qëndrimit të Moskës.
Përveç kësaj, “vuajtja” do të zgjasë vetëm dy vjet, pasi Evropa do të furnizohet me sasi më të mëdha të LNG-së, duke rritur prodhimin e energjisë diellore dhe të erës.
Importet e gazit natyror rus në vendet evropiane pritet të ulen nga 103 miliardë metra kub në vitin 2021 në 42 miliardë metra kub në vitin 2022, domethënë do të ulen me 61 miliardë metra kub.
Le të themi se ato janë zero nga tetori e tutje.
Këto furnizime do të plotësohen pjesërisht nga importet e LNG-së, të cilat do të vijnë nga vende të tjera.
Këto furnizime janë rritur shumë më tepër sesa prisnin Agjencia Ndërkombëtare e Energjisë dhe analistë të tjerë disa muaj më parë.
Për vitin 2022, vendet evropiane pritet të importojnë 41 miliardë metra kub më shumë LNG se vendet e tjera krahasuar me vitin 2021, duke mbuluar 67% të rënies së importeve nga Rusia.
Në të njëjtën kohë, tranzicioni energjetik i industrisë ka tejkaluar pritshmëritë e shumicës së analistëve.
Në veçanti, sektori industrial në Evropë ka konvertuar tashmë 35% të konsumit të gazit natyror në naftë.
Në vitet në vijim, kontributi i energjisë së erës dhe diellit pritet të jetë i konsiderueshëm.
Megjithatë, kjo nuk pritet të jetë e mjaftueshme për të shmangur mungesat e gazit në të ardhmen.
Nëse kërkesa nuk zvogëlohet më tej, Evropa pritet të përballet me një deficit prej rreth 28 miliardë metra kub në vitin 2023.
Për të shmangur trazirat sociale, qeveritë e BE-së dhe MB kanë zgjedhur të mbrojnë konsumatorët nga pjesa më e madhe e rritjes së çmimeve të gazit.
Si rezultat, nuk duhet të presim një rënie të ndjeshme të kërkesës nëse nuk ka fushata të gjera ndërgjegjësimi të konsumatorëve për mënyrat e kursimit të energjisë, si për shembull ulja e termostateve.
Sakaq jashtë muajt e ardhshëm janë kritikë.
Nëse Evropa mund të bëjë atë që duhet për të reduktuar kërkesën, do të ketë vërtetuar se është më elastike nga sa mendonim, por edhe se mund të jetojë pa gazin rus.
Kjo do të ulë çmimet pasi situata lehtësohet nga viti në vit.
Përveç 100 miliardë dollarëve të eksportit të gazit në Evropë, Rusia nuk do të mund të shantazhojë vendet evropiane me armën e energjisë.
