Ç’po ndodh në Gjadër?/ Deputetët italianë denoncojnë humbjen e 16 emigrantëve të strehuar

Ç’po ndodh në Gjadër?/ Deputetët italianë denoncojnë humbjen e 16 emigrantëve të strehuar

Nga 41 azilantë të sjellë nga Italia e të strehuar në kampin shqiptar, deputetët italianë denoncojnë se 16 prej tyre nuk gjenden më.

Gazetarja e Syri Tv, Alba Kepi siguron komunikimin zyrtar të dy deputetëve italianë, nënshkruar nga europarlamentarja Cecilia Strada e Rachele Schiarpa të Partisë Demokratike, të cilat kanë vizituar këtë fundjavë kampin e Gjadrit, situatën në të cilin e konsiderojnë shkatërruese.

10 emigrantë janë kthyer në Itali e disa të tjerë janë vetëlënduar duke regjistruar episode mjaft kritike për jetësën në kampe.

Por fakti më preokupues që ata sinjalizojnë është se nuk dihet se ku janë 16 emigrantë të tjerë që i mungojnë apelit të listës prej 41 azilantë që u strehuan në kampet shqiptare.

Pas vizitës së datës 11 prill u kthyem në Shqipëri në qendrën e Gjaderit për të verifikuar një sërë mospërputhjesh për të cilat kërkojmë llogari nga qeveria dhe ministri i Brendshëm”, shkruajnë ato.

“Më 27.04.2025 nga 41 personat e transferuar në Shqipëri numëruam vetëm 25 persona në qendër. Ku janë 16 të tjerët?”

“Asnjë informacion zyrtar nuk u dha në përgjigje pyetjeve tona dhe akseseve të ndryshme në dokumentet e kryera, kështu që ne duhet ta nxjerrim atë duke ndërthurur informacionin publik, regjistrin e ngjarjeve kritike dhe informacionin e avokatëve.

Përveç emigrantit të parë që u soll në Shqipëri pasditen e 11 prillit dhe u kthye në Itali në mëngjesin e datës 12 pa hyrë as në CPR, nga 15 personat e tjerë të zhdukur nga thirrja, besojmë se ka të ngjarë që 6 të jenë kthyer në Itali për shkak të mos vërtetimit të ndalimit të tyre, 5 sepse janë vlerësuar, pas një episodi të vetëlëndimit të fundit si të papërshtatshëm për motive shëndetësore, të kufizuara në komunitet.

“Transferimi dhe ndalimi në Shqipëri, është jo vetëm një vuajtje e panevojshme për ta, por edhe një shpenzim i panevojshëm.

Në 13 ditët e para të funksionimit të qendrës janë regjistruar 35 episode kritike, kryesisht vetëlëndim dhe tentativa për vetëvrasje. Në disa raste, për arsye mjekësore, është dashur të dërgohen për kurim edhe në struktura shëndetësore shqiptare. Nuk mund të mos shprehim shqetësim të thellë lidhur me garancitë e mbrojtjes së të drejtës së shëndetit të personave të paraburgosur, tashmë të ngjeshur rëndë nga fakti i të qenit jashtë territorit kombëtar.

Nga intervistat me të paraburgosurit dhe nga konsultimi me regjistrin e ngjarjeve kritike, rezulton se disa persona marrin medikamente psikotrope me qëllimin e deklaruar për të duruar situatën në të cilën ndodhen. Janë transportuar me metoda të papranueshme me mjete frenuese (pranga) në shkelje të nenit 32 të Kushtetutës.

Gjithashtu theksojmë se struktura CPR në Gjadër, edhe pse në fakt është e re, ka probleme strukturore që e bëjnë atë të papërshtatshme për paraburgim duke mosrespektuar sigurinë dhe dinjitetin e emigrantëve. Situata më serioze që kemi konstatuar gjatë kontrollit të qelive është se alarmet e zjarrit, për shkak të pozicionit dhe formës së tyre, mund të përdoren për tentativa varjeje, siç ndodhi javën e kaluar. Është kjo një neglizhencë e madhe në projektimin e kësaj strukture dhe një rrezik për njerëzit e ndaluar.

Ajo e Gjadrit është historia dramatike dhe buletini horror i një operacioni të kryer me nxitim sipas kritereve të pakuptueshme përzgjedhjeje, në një klimë që pengonte në thelb ushtrimin e plotë të pushtetit të inspektimit të parlamentarëve dhe mospërfilljen absolute dhe të qëllimshme të dobësive të individëve. Problemet serioze që dalin pas çdo inspektimi konfirmojnë se CPR-të janë vende patogjene që krijojnë vuajtje të padurueshme për ata që mbahen atje.

Kësaj i shtohet edhe mungesa e plotë e sensit dhe e arsyeshmërisë së të gjithë operacionit të CPR Shqipëri: ndryshimi i përdorimit të qendrave, i kryer në nxitimin obsesiv për t’i parë ato ‘funksionale’, ka çuar në zgjedhje të pamatur dhe jofunksionale, të cilat sot na vënë përballë një CPR gjysmë bosh, tashmë skenë dëshpërimi dhe vetëdëmtimi. Të gjitha në kurriz të taksapaguesve italianë, në mungesë të plotë dhe totale transparence”.

Rachele Scarpa, deputete e PD

Cecilia Strada, eurodeputete e PD

Share it :